Her gün aynı iş yerine gelen, benzer gelirleri olan, hayatları birbirine yakın olan insanlara dikkat edelim…Bazılarımız işlerine her zaman mutlu gelirken nasıl oluyor da bazılarımız her zaman mutsuz gelebiliyor? Neden bazılarımız günlük işlerinde yaşadıkları problemlere takılırken neden bazılarımız bunların üstesinden daha kolay gelebiliyor? Ya da her şey bir yana; bazılarımız diğerlerinden daha sık gülmeyi başarırken bazılarımız hayatlarında gülmeyi nasıl oluyor unutabiliyor?
Ben bu konuyu çok düşündüm ve çok gözlem yaptım, bir çok araştırma okudum ve kendimi izledim. Peki ne buldum? Bence bazı insanların “içten yanmalı motoru” var; bazı insanların yok!
“İçten yanmalı motoru” olan insanların enerjileri hiç bitmez, motorları anında devreye girer onlara enerji verir. Yakıtları hiç bitmez çünkü yakıtları umutlarıdır, hayalleridir ve yarınlarıdır. Evet yarına ait hayalleri olan yani yakıtları olan insanlar bugünü daha kolay yaşarlar, düşseler bile daha kolay ayağa kalkarlar; diğer insanlara ilham olurlar çevrelerine bile enerji saçarlar.
Hep oradadırlar; diğer insanlar tarafından aranırlar ve bulunurlar! Herkes kendini onların yanında daha iyi hisseder, onlarla sohbet etmek ve vakit geçirmek ister. Bu insanlar günlük hayatlarında yaşadıkları problemleri büyütmezler, olmazları sevmezler ve ellerinden gelenin en iyisini yaparlar – her zaman gayret ederler ve kendileri için “iyi” niyetlidirler. Bir niyet mektupları vardır, minik bir sözleşmeleri vardır hayat ile; kazan-kazan ilişkisi içerisinde bu ortaklığı başarılı yönetirler – hayatın getirdiklerini iyisi ile ve iyi olmayanı ile karşılamayı bilirler.
Peki “içten yanmalı motoru” olmayan insanlara ne olur? Yaşarlar, mutlu görünürler, çok yorulurlar, etraflarını kıskanırlar, başkalarını başarısızlıkları için suçlarlar; olumsuz düşünürler ve hayatı olduğu gibi kabul etmezler. İşte bu yüzden çok enerji kaybederler ve yakıtlarını çok hızlı tüketirler. Bu yakıtı yerine daha zor koyarlar, daha çok yorulurlar, başarılı da olurlar ama her zaman daha ağır bedeller ödediklerini düşünürler. “İçten yanmalı motoru” olmayan insanlar ufak işleri büyütürler, yaptıklarını da büyütürler, birilerinin onlara yakıt aktarmalarına ihtiyaçları vardır – yani alkış beklerler. Kendilerine yeterli olmadıkları durumda zorlanırlar ve mutlaka birilerine veya bir şeylere bağlanırlar.
Sabah kalktığınızda lütfen hayallerinize uyanın, umutlarınızı besleyin ve kendinizi yarınlara hazırlayın. Yakıtınızı tüketmeyin, hep yenisini ekleyin depoyu dolu tutun ve motorunuzu çok yormayın 🙂
Comments